بوسکتس: با ژاوی شوخی می‌کنیم اما حدمان را می‌دانیم
تاریخ انتشار: ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۰۸۵۴۴
به گزارش "ورزش سه"، بوسکتس آخرین بازی‌اش را برای بارسا انجام داد و با این تیم وداع کرد تا حرفه‌اش را در باشگاهی دیگر پی بگیرد. او در این گفتگو از سبک مربیگری ژاوی، سه‌گانه‌هایی که برده و دیگر موضوعات مربوط به بارسا صحبت کرده است.
زمان مناسب برای رفتن
دارد 35 سالم می‌شود. دیگر وقتش است. دو سه سال گذشته خیلی عالی نبوده.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بیشترین لذت
بازی در ترسرا (دسته هفتم) سالی بود که بیشترین لذت را از آن برم. مثل این بود که با دوستانت بازی می‌کنی، بدون فشار، بدون اینکه زیر ذره‌بین باشی، با مربی که در دنیا بهترین بود اما در آن زمان کسی نمی‌دانست. پپ خاص است، بهترین مربی است که تا به حال داشته‌ام، آنچه او به دست آورده خیلی سخت است. به آلمان رفت، برد. به انگلیس رفت، برد.
او مربی تیم‌های خیلی خوبی شد اما او هر تیمی را بهتر می‌کند. خودش هم تکامل پیدا کرده و چیزهای جدیدی را تجربه می‌کند: جان استونز را به خط میانی یا دفاع کناری می‌برد. او همیشه دارد فکر می‌کند: کجا را می‌توانم بهتر کنم؟
تغییر اساسی
رفتن به تیم اصلی یک تغییر اساسی بود. همه چیز مثل سالی بود که در تیم ب بارسا بودم، فقط بزرگتر: هواداران بیشتر، سر و صدای بیشتر، بیشتر زیر ذره‌بین، توجه بیشتر رسانه‌ها... من زیاد از آن خوشم نمی‌آمد. کم کم هضم کردم که کجا هستم، چه معنایی دارد و آن را پذیرفتم. اما اوایل برایم خیلی سخت بود.
ورود به تیم اصلی
پیش‌فصل را با تیم اصلی گذراندم اما همچنان جزء تیم ب در سگوندا B بودم. روز به روز تصمیم می‌گرفتند که در تیم اصلی تمرین کنم یا نه. بازی اول فصل جلوی نومانسیا بازی نکردم ولی بعد جلوی راسینگ سانتاندر بازی کردم. مساوی کردیم و از شیوه بازی خودم راضی بودم و همه به من تبریک می‌گفتند. بعد این طوری شد: "امروز اینجا بمان"، فردا: "بمان"، بعد: "بمان"، "بمان" و... در مسابقه سوم جلوی اسپورتینگ بازی کردم و آن لحظه‌ای بود که دیگر به تیم ب برنگشتم.
دو تا سه‌گانه
سه‌گانه با پپ گواردیولا بیشتر درباره گروه بود. سه‌گانه لوییس انریکه بیشتر به خاطر سه نفری بود که جلو بازی می‌کردند و تمام تفاوت‌ها را رقم می‌زدند.
ژاوی به عنوان مربی
او به عنوان بازیکن یک اسطوره است و به عنوان مربی، انگیزه و آرامش را به تیم آورده است. باشگاه ما در دستان مطمئنی است. به عنوان مربی خیلی هیجان بیشتری دارد تا به عنوان بازیکن. اصلا دلم نمی‌خواهد تصور کنم وضعیت برای داور چهارم چه شکلی است! وقتی یک پاس اشتباه می‌دهی، آشفته می‌شود. الان رابطه‌مان کمی تغییر کرده. شوخی می‌کنیم، یاد قدیم‌ها می‌کنیم، اما او مربی است و ما هم نقش خودمان را داریم. باید یک سری خطوط وجود داشته باشد. ولی ما این را خوب درک می‌کنیم و احترام متقابل وجود دارد. ما زیاد هم حرف می‌زنیم: من کاپیتان هستم.
منبع: ورزش 3
کلیدواژه: تیم اصلی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۰۸۵۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاید لورکوزن به لطف داور بی‌شکست ماند!
به گزارش "ورزش سه"، دیشب اشتوتگارت چیزی تا رسیدن به پیروزی برابر قهرمان آلمان فاصله نداشت ولی تیم ژابی آلونسو انگار از دقیقه 90 تغییر شکل می‌دهد. بایر بار دیگر توانست بازی باخته را برگرداند و با گل دقیقه 96 از یک شکست مسلم فرار کرد و تیم سوم جدول را از سه امتیاز محروم کرد.
گل اندریخ البته مشکوک بود و در پایان بازی سباستین هونس، مربی اشتوتگارت، شدیدا معترض بود. مربی اشتوتگارت به دقایق تلف شده بازی نیز اعتراض داشت.
سباستین هونس در اسکای به تمجید از تیمش پرداخت و درحالی‌که از داوری آزرده‌خاطر بود گفت: «متاسفانه در زمین فقط بازیکنان دو تیم واقعا خوب بودند.»
پنج دقیقه وقت اضافه پس از نیمه دوم هیجان‌انگیز اعلام شد. برای هونس این اولین اشتباه داور، فلیکس زوایر، بود: «گل تساوی در دقیقه ششم وقت اضافه به ثمر رسید. چرا بازی هنوز تمام نشده بود؟ شنیده‌ام که 30 ثانیه در زمان تعویض از دست می‌رود و ما فقط یک تعویض در دقیقه 92 داشتیم.»
این استنزل بود که صحنه تعیین کننده بازی را با خطای خودش خلق کرد. او روی عدلی خطا کرد. هونس از او انتقاد کرد: «حریف واقعاً در آن صحنه خطا را می‌خواست اما باید اعتراف کنم حرکت بازیکن ما هوشمندانه نبود.»
خطا؟ برخورد توپ به دست؟
آنتونی روو با ویکتور بونیفیس وارد دوئل هوایی شد. این بازیکن فرانسوی توسط ستاره نیجریه‌ای بایر از پشت به عقب رانده شد، بنابراین او نتوانست توپ را با سر بزند. هونس با عصبانیت گفت: «به سادگی در آنجا خطا رخ داد.»
اما این همه ماجرا نبود، زیرا توپ در ادامه به دست پیرو هینکاپی برخورد کرد که تبدیل به یک پاس گل برای رابرت اندریخ شد تا نتیجه نهایی 2-2 شود.: «برای من، گل باید مردود می‌شد. حداقل کاری که می‌توان انجام داد این است که به آن نگاه کرد. عدم بررسی VAR در چنین موقعیتی برای من غیر قابل درک است.»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»